Amerykański B-17 (1944) w czasie bombardowania lotniska i garnizonu w Kluczewie (Klützow – obecnie dzielnica Stargardu Szczecińskiego). Kluczewo miało wtedy po prostu pecha, celem „latających fortec” miało być zbombardowanie fabryki benzyny syntetycznej w Policach. Z powodu warunków atmosferycznych (mgła, zachmurzenie) nalot skierowano na Kluczewo, zbombardowano lotnisko i zakłady zbrojeniowe, samo miasteczko nie było celem akcji. Na trzecim zdjęciu zaznaczono obecnie istniejące miejsca, dzięki czemu fotografię łatwo zlokalizować na obecnych zdjęciach satelitarnych. Zniszczone budynki to koszary, w które trafiła jedna z bomb B-17, dodatkowo załączamy niemiecką mapę lotniska.
Niemcy zaczęli prace przy budowie obiektów lotniskowych w Kluczewie w latach 20. Do wybuchu II wojny światowej lotnisko było bazą 21. Dywizjonu Bliskiego Rozpoznania (21. Heeres Gruppe) Luftwaffe. Przez cały okres II wojny światowej Niemcy rozbudowywali garnizon, wykorzystując do tego celu jeńców wojennych i robotników przymusowych. Od 1944 r. na lotnisku stacjonowały samoloty o napędzie rakietowym: Messerschmitt Me-163B „Komet” z II/JG 400 (II Gruppe Jagdgeschwader 400 – II. Dywizjon 400. Pułku Myśliwskiego). Do zadań tej jednostki należała m. in. obrona przed lotnictwem alianckim zakładów w Policach. Po zajęciu przez Armię Czerwoną, lotnisko zostało w krótkim czasie przywrócone do stanu użyteczności bojowej. Do zakończenia wojny z lotniska korzystały samoloty sowieckie. Powojenna historia lotniska w Kluczewie związana jest głównie z historią jednostki, która tam w latach 1952 – 1992 stacjonowała. Był to 159. Noworosyjski Gwardyjski Odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru i Orderem Suworowa Pułk Lotnictwa Myśliwskiego w późniejszym okresie 159 PLM. W latach 50. w granice garnizonu włączono obszary leżące na południowy zachód od lotniska. Obejmował ten obszar dwie wsie – Burzykowo (niem. Buslar) i Słotnice (niem. Schlötenitz). Mieszkańcy tych wsi zostali przesiedleni do okolicznych miejscowości, w czym pomagali im sami Rosjanie. Powierzchnia garnizonu Kluczewo rozrosła się do około 1200 ha. w latach 50-tych stacjonujący w Kluczewie pułk przezbroił się na samoloty MiG-17, a następnie dostał na wyposażenie ciężkie dwusilnikowe myśliwce przechwytujące Jak-25M. W 1961 r. 159. PLM przeniesiony został na lotnisko do Bagicza pod Kołobrzegiem a następnie do Żagania. Stacjonując tam pułk otrzymał na wyposażenie pierwsze samoloty MiG-21, które z czasem stały się podstawowym uzbrojeniem jednostki i w różnych wersjach użytkowane były jeszcze w drugiej połowie lat 80. Po ponownym przebazowaniu na lotnisko Kluczewo pułk został podporządkowany 239. Baranowickiej Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, której dowództwo mieściło się w Kluczewie. Kluczewska jednostka utrzymywała oficjalnie bliskie kontakty z polskim. 2 PLM „Kraków”, który stacjonował na lotnisku w Goleniowie.W czerwcu 1987 r. do wyposażenia 159. PLM zaczęły wchodzić nowe samoloty Su-27 wówczas, jak i jeszcze obecnie najnowocześniejsze rosyjskie myśliwce, będące w masowym użyciu w rosyjskim lotnictwie. 10 lipca 1992 r. miał miejsce ostatni pożegnalny apel rosyjskich pilotów na lotnisku w Kluczewie, odlatujących do Rosji.
Źródło: Odkrywca.pl, Stargard Niezany, materiały własne
