Porównanie amerykańskich bombowców B-29 (z lewej) i B-36. Projekt B-36 sięga 1941 roku, kiedy Amerykanie obawiając się upadku Wielkiej Brytanii odczuli potrzebę posiadania bombowca, który mógłby wykonywać loty bojowe do Europy i z powrotem z terytorium Stanów Zjednoczonych. B-36 został bombowcem międzykontynentalnym (zasięg 6415 km na lot tam i z powrotem).
Pułap na jakim operował (ponad 13 000 m) był większy niż zasięg jakiekolwiek niemieckiego działa przeciwlotniczego. Ładunek bomb jaki zabierał B-36 (32 t) był ponad 10-krotnie większy niż ten, który zabierała „Latająca Forteca” B-17. Sam ładunek był cięższy od załadowanego B-17.
Z biegiem czasu i pomyślną sytuacją na frontach wdrożenie samolotu przestało być tak istotne, z tego też powodu pierwszy lot odbył się dopiero po wojnie w 1946.
