Były to jedne z najtudniejszych podczas wojny operacji desantowych, przeprowadzone w czerwcu i lipcu 1944 roku (przy czym zakończenie walk na Guam nastąpiło 10 sierpnia) pod kryptonimem Forager przez wojska amerykańskie w czasie wojny na Pacyfiku. Celem operacji było zajęcie wysp SaipanTinian i Guam, stanowiących pierwszy wewnętrzny pierścień obrony wysp macierzystych Japoni.

Japończycy nie mieli zamiaru się poddać. Japoński generał Yoshitsugu Saitō zamierzał walczyć do ostatniego żołnierza, bowiem wiedział, że upadek Marianów sprawi, iż macierzyste wyspy Japonii znajdą się w zasięgu ciężkich bombowców amerykańskich. Tak oto przez kilkanaście dni trwała bardzo krwawa bitwa, z niespodziewanymi atakami Japończyków z licznych jaskiń. Dopiero gdy Amerykanie nauczyli sobie radzić z tak niekorzystnymi warunkami (jaskinie atakowały zespoły żołnierzy uzbrojonych w miotacze ognia, wspomagane przez artylerię i karabiny maszynowe) bitwa była przegrana dla Japończyków. 7 lipca nie mieli dokąd uciec. Saitō postanowił dokonać ostatecznego, samobójczego ataku. Pytany jaki los czeka pozostałych na wyspie cywilów, Saitō powiedział: „Teraz nie ma już żadnej różnicy między żołnierzami a cywilami. Byłoby lepiej dla nich, gdyby przyłączyli się do ataku walcząc nawet bambusowymi dzidami, niż gdyby mieli wpaść w ręce wroga”.

Huraganowy atak (podczas którego walczono wręcz) na umocnionych amerykanów nie miał szans. Naliczono 4000 japoński ciał. Po bitwie pozostali żołnierze cesarza masowo popełniali samobójstwa zmuszając do tego także ludność cywilną. Skakali z wysokiego klifu (nazwanego potem Banzai). Generał Saitō popełnił seppuku w swej jaskini o świcie 10 lipca; jego adiutant dobił go strzałem w głowę.

Mariany Mariany LVT-tinian Mariany Mariany

 

Źródła: Wikipedia, Wykop